บทคัดย่อภาษาไทย

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสุขของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในสถานปฏิบัติธรรม ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ และอำนาจในการทำนายความสุขของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา รายได้ และหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูล ให้กลุ่มตัวอย่างซึ่งต้องเป็นผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในวัดหรือสถานปฏิบัติธรรมตอบแบบสอบถามผ่านระบบ Google Survey Online จำนวน 331 ราย แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นต้น

             ผลการวิจัยครั้งนี้พบว่าผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในสถานปฏิบัติธรรมส่วนใหญ่มีความสุขมาก ระดับคะแนน 4 ขึ้นไป ร้อยละ 92.5 ไม่พบผู้ไม่มีความสุขหรือมีความสุขน้อย คะแนนความสุขรวมเฉลี่ยเท่ากับ 3.86 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.43 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความสุขของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในสถานปฏิบัติธรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ได้แก่ อายุ รายได้ และหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 ของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรม และปัจจัยที่สามารถร่วมทำนายความสุขของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในสถานปฏิบัติธรรมได้แก่ อายุ รายได้ และหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 โดยทำนายได้ ร้อยละ 31.4

             ข้อเสนอแนะจากการวิจัย ในการดูแลผู้ปฏิบัติธรรมให้มีความสุข สถานปฏิบัติธรรมอาจจะจัดรูปแบบการปฏิบัติธรรม และช่องทางที่เอื้อให้ผู้ปฏิบัติธรรมสามารถเข้าถึงได้สะดวกในการปรึกษาข้อธรรม เมื่อพบเจอกับปัญหาหรืออุปสรรคขณะปฏิบัติ และป้องกันการสนทนากันเอง ซึ่งอาจจะทำให้ความสุขด้านการมีศรัทธาต่อการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องดีงามลดน้อยลงได้ และควรคำนึงถึงหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 อายุ และรายได้ของผู้ปฏิบัติธรรมร่วมด้วย

            การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสุขของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในสถานปฏิบัติธรรม ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ และอำนาจในการทำนายความสุขของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา รายได้ และหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูล ให้กลุ่มตัวอย่างซึ่งต้องเป็นผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในวัดหรือสถานปฏิบัติธรรมตอบแบบสอบถามผ่านระบบ Google Survey Online จำนวน 331 ราย แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นต้น

             ผลการวิจัยครั้งนี้พบว่าผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในสถานปฏิบัติธรรมส่วนใหญ่มีความสุขมาก ระดับคะแนน 4 ขึ้นไป ร้อยละ 92.5 ไม่พบผู้ไม่มีความสุขหรือมีความสุขน้อย คะแนนความสุขรวมเฉลี่ยเท่ากับ 3.86 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.43 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความสุขของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในสถานปฏิบัติธรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ได้แก่ อายุ รายได้ และหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 ของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรม และปัจจัยที่สามารถร่วมทำนายความสุขของผู้เคยผ่านปฏิบัติธรรมในสถานปฏิบัติธรรมได้แก่ อายุ รายได้ และหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 โดยทำนายได้ ร้อยละ 31.4

             ข้อเสนอแนะจากการวิจัย ในการดูแลผู้ปฏิบัติธรรมให้มีความสุข สถานปฏิบัติธรรมอาจจะจัดรูปแบบการปฏิบัติธรรม และช่องทางที่เอื้อให้ผู้ปฏิบัติธรรมสามารถเข้าถึงได้สะดวกในการปรึกษาข้อธรรม เมื่อพบเจอกับปัญหาหรืออุปสรรคขณะปฏิบัติ และป้องกันการสนทนากันเอง ซึ่งอาจจะทำให้ความสุขด้านการมีศรัทธาต่อการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องดีงามลดน้อยลงได้ และควรคำนึงถึงหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 อายุ และรายได้ของผู้ปฏิบัติธรรมร่วมด้วย

บทคัดย่อภาษาอังกฤษ

This research is a survey research aiming to study the happiness of people who have been practicing Dharma in a Dharma retreat center. The relevant and influential factors which could determine and predict the happiness of those who have previously practiced Dharma included gender, age, education level, income, and
the Sangkhaha-vatthu 4 principle. Research data was gathered from samples, who had practiced dharma in temples or religious institutions, responded to 331 questionnaires via the Google survey online system. Then the data was taken to be analyzed by using statistics, percentage, mean, standard deviation, Pearson's Correlation Coefficient, and primary multiple regression analysis.

The results of this research showed that the majority of those who had practiced Dharma in the Dharma retreat center was very much happy with a score of 4 or higher, 92.5 percent found neither unhappiness people nor less happy. The mean total happiness score was 3.86, the standard deviation was 0.43, the factors which had a statistically significant correlation with the happiness of those who had previously practiced Dharma in the Dharma retreat center was at the 0.05 level including age, income, and the Sangkhaha-vatthu 4 principle of those who have previously practiced Dharma. Additionally, factors associated with the prediction of happiness of those people who had practiced Dharma in a Dharma retreat center were age, income, and Sangkhaha-vatthu 4 principle, with a prediction of 31.4 percent.

Some beneficial suggestions from this research in nourishing the happiness of those Dharma practitioners were: the Dharma retreat center should organize
the format of Dharma practice course and accessible channels that allow practitioners to receive advices about Dharma, if encountering problems or obstacles while practicing, to prevent conversation among practitioners as these conversations could lessen the happiness in the factor of faith in living the righteous life; and the Dharma retreat center should also consider about the Sangkhaha-vatthu 4 principle, age, and income of the practitioners.

รายการไฟล์